Reza Khanda parlà della felicità di Nima che ha durato un attimo!

Dalla Pagina di Reza Khandan marito di Nasrin Sotoudeh

Dalla Pagin di reza khandan in Face Book ........... 28 aprile 2012 Avevano detto che mi sarebbe stato permesso di unirmi ai figli gli ultimi minuti della loro visita presso l'ufficio del procuratore. Mi sono imbattuto su per le scale più veloce possibile che potevo. Ho visto Nima tenendo la mano di sua madre e camminava verso il bagno. Nima era così felice di essere accanto sua mamma esua padre . Mi ha chiesto: "Papà, puoi venire con noi anche tu?", A cui ho risposto: "Sì, certo ..." Come se incredulo, cercò di spiegarmi più chiaramente e ha aggiunto: "Voglio dire che tu tieni questa mano e mamma tiene l 'altro in modo da potermi tutte due al bagno ." Ho assicurato lui e feci come gli aveva chiesto senza esitazioni. Quei pochi momenti in cui sentiva le sue mani piccole in entrambe le nostre mani erano forse uno dei momenti più felici della sua vita. Si sentiva come se stava volando nel cielo. In quel momenti egli era ignaro di ciò che lo circondava e solo pensava a se stesso e il fatto che eravamo con lui. Era addirittura ignaro del rumore forte delle catene di un prigioniero maschio, accompagnato da una guardia di sicurezza, scendendo le scale a destra dietro di noi .. .................. از صفحه فیس بوک رضا خندان قرار بود من چند دقيقه‌ي آخر ملاقات بچه‌ها با نسرين در محل دادسرا به آنها بپيوندم. به سرعت كه از پله‌ها بالا مي‌رفتم، نيما را ديدم كه دست مادرش را گرفته بود و به طرف دستشويي مي‌رفت. نيما از اين كه خودش را همزمان كنار من و مادرش مي‌ديد خيلي خوشحال بود. از من پرسيد: "بابا تو هم مي‌شه با ما بيايي؟" گفتم: "آره حتما". ناباورانه خواست منظورش را دقيق‌تر توضيح بدهد بنابراين گفت "منظورم اينه كه تو اين دستم را و مامان اين يكي دستم را بگيريد و با هم منو دستشويي ببريد". به او اطمينان دادم و بي‌درنگ راه افتاديم. دقايقي را كه او دست‌هاي كوچك‌اش را همزمان در دستان ما حس مي‌كرد شايد بهترين لحظه‌ي عمرش بود. گويي در آسمان‌ها پرواز مي‌كرد. در آن لحظه اصلا متوجه اطراف‌ و اطرافيان‌اش نبود و تنها به خودش و خودمان فكر مي‌كرد كه همراه‌اش بوديم. انگار نه انگار صدايي كه در راه پله‌ پيچيده بود صداي زنجير پابند زنداني مردي بود كه همراه مامور درست پشت سر ما از پله‌ها پايين مي‌آمد. ................ Reza Khandan, husband of Incarcerated Lawyer and Human Rights Activist Nasrin Sotoudeh They had said that i would be allowed to join the children for the last few moments of their visit at the area designated to the prosecutor's office. I ran up the stairs as fast as I could. I saw Nima holding his mother's hand and walking towards the bathroom. Nima was so happy to be next to both his mom and his dad. He asked me: "Daddy, can you come with us too?", to which I replied: "Yes, of course..." As if in disbelief, he tried to explain himself more clearly and added: " I mean you hold my one hand and mommy will hold the other so you can both take me to the bathroom." I obliged and did as he had asked without hesitation. Those few moments when he felt his little hands in both of our hands were perhaps one of the happiest moments in his life. He felt as though he was flying in the sky. In that moment he was oblivious to his surroundings and only thought of himself and the fact that we were with him. He was even oblivious to the loud sound of the shackles on a male prisoner accompanied by a security guard, descending the staircases right behind us... English translation by bannoye sabz